Şamil Yılmaz tarafından kaleme alınan, Sezen Keser’in yönetmenliğinde, Oğulcan Arman Uslu’nun performansıyla hayat bulan oyun, izleyicileri müzikle, dansla ve yer yer sert bir yüzleşmeyle dolu bir hikâyeye davet etti.
Eser, toplumsal çatışmalar, kimlik arayışı ve bireyin iç hesaplaşması gibi temaları ele alarak dikkat çekti.
Sahneye taşınan hikâyede, kendi geçmişiyle yüzleşmeye çalışan bir karakterin içsel yolculuğu, zaman zaman mizahi, zaman zaman dramatik bir anlatımla işlendi.
Seyirciyi hem düşündüren hem de duygusal olarak etkileyen oyun, sade dekoru ve müzikle iç içe geçen yapısıyla öne çıktı.
